Baarmoederontsteking

Wat is het

Een baarmoederontsteking (endometritis) is een ontsteking van het slijmvlies van de baarmoeder. Als er veel pus wordt gevormd, kan de baarmoeder sterk vergroten en dan spreekt men van een pyometra. Het is een aandoening die vrij vaak voor komt bij teefjes die niet gecastreerd zijn: de gemiddelde kans om een baarmoederontsteking te krijgen is ongeveer 20%. De kans op een baarmoederontsteking stijgt naarmate een teef ouder wordt en bij sommige rassen wordt een baarmoeder ontsteking vaker gezien dan bij andere. Een baarmoederontsteking kan een snel verloop hebben en dodelijk zijn.

Hoe ontstaat het

Een baarmoederontsteking ontstaat als bacteriën het baarmoederslijmvlies infecteren en een ontsteking veroorzaken. Er zijn echter een aantal factoren die de kans op een bacteriële infectie beïnvloeden. Een van de belangrijkste factoren is de conditie van het slijmvlies en de blootstelling aan het hormoon progesteron. Tijdens een normale voortplantingscyclus van de hond, wordt er na iedere loopsheid gedurende ongeveer 2,5 maand progesteron geproduceerd door de eierstokken. Progesteron (ook wel het zwangerschapshormoon genoemd) zorgt er o.a. voor dat het baarmoeder slijmvlies klaar wordt gemaakt om een eventuele dracht te faciliteren: baarmoederklieren worden geactiveerd, het slijmvlies wordt dikker, de lokale afweer wordt geremd, samentrekkingen van de baarmoeder worden geremd en de baarmoedermond gaat dicht. Herhaaldelijk blootstelling aan progesteron (dus meerdere loopsheden meemaken, of toediening van de (prik-)pil) kan er echter voor zorgen dat het slijmvlies van de baarmoeder blijvend verdikt is en er cystes ontstaan. Deze veranderingen verhogen de kans op een baarmoederontsteking. Dit is tevens de reden dat een baarmoederontsteking vaker wordt gezien bij oudere teven.

Wat zijn de symptomen

De meeste teven met een baarmoederontsteking zullen vaginale uitvloeiing hebben. Het aspect van de uitvloeiing kan erg wisselen per individu: van kleine hoeveelheden wit/ gele slijmerige druppels, tot grote hoeveelheden stinkend bruine uitvloeiing. Andere symptomen kunnen zijn: veel drinken/ veel plassen, koorts, sloomheid, verminderde eetlust, toegenomen buikomvang.

Een teef met vaginale uitvloeiing tijdens de eerste maanden na de loopsheid, dient altijd te worden onderzocht. De symptomen kunnen variëren van subtiel (en dus gemist worden)  tot heel ernstig. De toestand kan binnen enkele uren verslechteren. De bacteriën in de baarmoeder en de toxinen die bij de ontsteking vrij komen, kunnen snel leiden tot bloedarmoede, nierfalen, sepsis, buikvliesontsteking en uiteindelijk tot de dood.

Behandeling

De eerste keus behandeling is chirurgische verwijdering van de baarmoeder en eierstokken. Bij relatief jonge teven die weinig symptomen vertonen, echografisch weinig afwijkingen in de baarmoeder vertonen EN waarvan de eigenaar een fokwens heeft, zou medicamenteuze behandeling een optie zijn. Na een succesvolle medicamenteuze behandeling, is er echter wel kans op een recidief na een volgende loopsheid. Na chirurgische behandeling (verwijderen van eierstokken en baarmoeder) kan de teef geen baarmoederontsteking meer krijgen.